ELVEDA II

Her seferinde biraz daha yeniliyorum kendime,
Uzaklaşıyorum özümden de sözümden de,
Eziliyorum her defasında,
Daha çok yabancılaşıyorum;
Korkarım karanlık günler zamanı…
Darmadağın olan ne sadece hayatım ne de gençliğim,
Bedenimin her zerresi çaresiz, her zerresi perişan,
İntikamı acıdır aşkın;
Güzel günleri geçti,
Şimdi zor zamanlar; alınan intikam…
Kahretsin deyip geçemiyorsun,
Susamıyorsun da;
Haykırmak, bağırmak istesen de;
Aklın hücum ediyor;
Çare bu değil diyor,
Çare ne başı taşlara vurmak,
Ne başı alıp uzaklaşmak;
Ne de bir başına ağlamak..
Çare sende;
Ama sen…
Ama yoksun işte…
Yenilgiyi kabullendim,
Gururum yendi beni,
Sen yendin beni,
Aklım yendi beni,
Hislerimdi tek mağlup, ruhumdu, kalbimdi…
Karamsarım yine,
Uykusuz ve karamsar,
Geceyi dost edindim,
İçimi döktüm sayfalarca,
Hem içimi hem gözyaşımı,
Dinmek bilmedi bir türlü,
Elveda dedim,
Uzanınca gizlice,
Ağlama dedim…
Ne dinmek bildi ne dinlemek,
Susmadı ne hislerim ne gözlerim…
İşte karşındayım bitap halimle,
Son kez bakıyorum sana,
Son kez elveda diyorum sevgilim,
Elveda…