BELKİ BİR GÜN AKLINA DÜŞERİM

Belki birgün aklına düserim...
Hatirlarsin belki tekrar,
İcin yanar; kalbin sızlar,
Eski günlerin hatirina
Belki birgün aklina düserim...

Atmaz kalbin belki bir an,
Nefes alamazsin,
Oldugun yerde bir gül gibi,
Donar kalirsin,
Belki birgün aklina düserim...

Birden firtina gibi kopar hickirigin;
Bir yagmur damlasi gibi saf, temiz
Gözyasin bir damla da olsa akar belki,
Tutamazsin kendini,
Belki birgün aklina düserim...

Gecenin sessizliginde uyurken,
Rüyana gelirim belki,
Birden uyanir, kalkarsin;
Etrafina bakarsin ve
Belki birgün aklina düserim...

Hatiralar hücum eder aklina,
Gecmisi anarsin bir ah cekerek,
Sonra birden gülersin;
Ardindan aglarsin istemeyerek
Belki birgün akilan düserim...

Ruhum dolanır cevrende göremezsin,
Esir düsersin perdelerine,
Adini anar dudaklarım,
Hissedemezsin; duyamazsin ama
Belki birgün aklina düserim...

Hüzünlenip yagmurda yürürsün,
Her damlada yüzümü görürsün,
Aklın silmistir belki beni,
Kalbin hatirlatinca bir an;
Belki birgün aklina düserim...

Bensiz yoksun aslinda sen,
Bensiz bir hicsin farkindaysan,
Cagir lütfen aklindaysam,
İnan cikar gelirim,
Belki birgün aklina düseirm...

Kulaklarında cinlanir sesim,
Dudaklarinda okunur ismim,
Her anin benle gecmese de;
Sadece bir gün,
Belki birgün aklina düserim...

Sonunda elveda dersin,
Unutur sen de gidersin,
Ardina bile bakmadan
Terkedersin birgün umursamadan,
İste o gün aklindan cikarim...

Ömer Dündar KAN- 08.10.2009