YENİLMEK

Bir kez daha yenilmek,
Hem geçmişe hem zamana,
Hem de tüm yaşananlara…
Yitirmek tüm inancını,
Hem hayata,
Hem sana hem de tüm olacaklara…
Kaçıvermek sessizce,
Hem ellerinden hem gözlerinden,
Hem de tüm bilinenlerden…
Susuvermek aniden,
Hem doğrulara hem de tüm yalanlara,
Hem de tüm kalanlara…
Bir kez daha soğumak,
Hem senden hem benden,
Hem de bütün herkesten…

Ömer Dündar KAN - 29.10.2011

ARTIK

Ne küllenmiş külleriz artık,
Ne de söylenmiş sözler,
Ne derlenmiş gülleriz artık,
Ne de büyülenmiş gözler...
Ömer Dündar KAN - 28.10.2011

ŞEHİTİME - II

Sen yükselirken arşa kanınla,

Bizde gözler yaşlı,

Sen yükselirken arşa açık alnınla,

Bizde yürekler yaslı…

Sen yükselirken arşa havlinle, canınla,

Bizler sus pusuz; budur işin aslı.

Ömer Dündar KAN - 19.10.2011

AĞABEY

Sana atfettim bugünü, tüm gözyaşlarımı,

Bu dizeleri, sana atfettim,

Söylediğim her sözdeki, tüm duaları,

Her şeyiyle sana atfettim.

Sanma yalnızsın, sanma biz yokuz,

Aldanma sakın;

Dünyanın onsuz dönmeyeceğini düşünme,

Ben varlığımı, ben her şeyimi,

Sana atfettim,

Bırak gidenler gitsin,

Bırak bitenler bitsin, boşver,

Kaybeden elbet onlar;

Geçince aradan nice zamanlar,

Bunu elbet onlar da anlar.

Dik dur ağabey, yıkılma,

Sabret,

Zor olsa da metanet;

Esen deli rüzgarlar savurmasın seni,

İnan hayat daha yeni başlıyor, yeni…

Ömer Dündar KAN - 14.10.2011

ŞİMDİ ASIL SEN

Nefes almak için gelmiştim sana,

Gülüp eğlenmek, dertleri paylaşmaktı gayem,

Dermanı sende görmüştüm, bir tek sendin çarem,

Ama gel gör ki;

Şimdi asıl sen, nefessiz bıraktın beni,

Gözlerimi gözlerinden almamaya gelmiştim sana,

Hem kalbini hem ruhunu dilenmeye gelmiştim,

Sevgini vermek belki zordu,

Ama gel gör ki;

Şimdi asıl sen, ruhsuz, kalpsiz bıraktın beni…

Benliğimi adamaya gelmiştim sana,

Seni delicesine sevmeye gelmiştim,

Solmamıştım ben hiç, yılmamıştım;

Ama gel gör ki;

Şimdi asıl sen, yaşarken öldürdün beni…

Ömer Dündar KAN - 14.10.2011

HAYAT!

İçinden çıkılmaz bir hal alınca hayat,

Çekil köşene evlat!

Kapa gözlerini,

Kendi güneşin sen ol,

Unut sözlerini,

Yalanmış de,

Uzaklaş;

Bir an evvel kaybol!

Ne zamanki yüzünde bir tebessüm,

İşte o zaman yaklaş;

Ama unutma,

Gün güne benzer,

An ana,

Bura gibidir her yer,

Bunu bilip anlayana!

İçinden çıkılmaz bir hal alınca hayat,

Çekil köşene evlat!

Kapa kulaklarını,

Sağırlaş,

Ne söylenenleri duy,

Ne bir şey söyle,

Kal yerinde öyle,

Ağırlaş!

Ruhunu dinle sadece,

Kendini dinle,

Kendi izninle,

Kendine söyle sadece!

İçinden çıkılmaz bir hal alınca hayat,

Çekil köşene evlat!

Alma nefes,

Ta ki hayatın kıymetini anlayana dek,

Kal öylece tek,

Ta ki sevgi nedir kavrayana dek.

Çekil köşene evlat,

İçinden çıkılmaz bir hal alınca hayat!

Ömer Dündar KAN - 12.10.2011

BEKLERDİM YA

Hep doğacak güneşimiz der,

Güneşin doğmasını beklerdim ya,

Şimdi ay bile gizlenir olmuş bulutların arkasına…

Esirgemiş benden yüzünü, ışığını, nurunu,

Şimdi biçare halim bilmem okşar mı gururunu?

Ömer Dündar KAN - 11.10.2011