ŞİMDİ ELLERİN

Şimdi ben desem ki o gözler benim,
Akan her damlası kan olup gider,
Şimdi ben desem ki o saçlar, tenin,
Dünyaya, bir ömre bedel,
Şimdi ben desem ki bir gülüşün,
Ezelden gelir, gider ebede,
Şimdi ben desem ki varlığın,
Nüfuz eder, gider mabede...

Ne o gözler benimdir,
Ne o saçlar, tenin,
Ne gülüşün banadır,
Ne de varlığın benim...

Bir yalanın pençesinde kıvranır dururum,
Kendime söylediğim,
Yalanlarım çevresinde yıpranır gururum,
Sözüme güvendiğim...

Nihayet son bulan ömrümün son nefesine,
Eriştiğim ansın,
Yegane esir olduğum sesine,
Hem kansın bedenime, hem ruhuma cansın...

Benim değil ne sözlerin,
Ne de ellerin,
Fark ettim ki uzaksın,
Uzaktasın,
Olmuşsun meğer,
Şimdi ellerin...

Ömer Dündar KAN - 24.05.2011