Ne gecem iyi sensiz,
Ne günüm aydın,
Ne kuşlar cıvıl cıvıl sokakta,
Ne de bahçesinde açan gonca…
Tek bir sözle evren yok olur mu?
Tek bir bakış, tek bir gidişle…
Herşeyin mi çehresi değişir bir anda?
Tek kişilik terk edişle…
Sen miydin bu hayatı değerli kılan?
Herkeste seni mi gördüm ki ben;
Şimdi herkes yabancı, herkes el,
Geçsin kızgınlığın, ne olur;
Ansızın çıkıverip gel…
Besmeleydin sen bana,
Gecelerce Allah’a yalvardığım,
Ve sonunda kavuşup,
Birden bire kaybettiğim…
Hala dualarımsın, belki ebediyen kalacak;
Son üç satır derken,
Her satırda bir besmele ile,
Son satırda yirmi biri
bulacak…
