30 Eylül 2011 Cuma

ZEMHERİ

Bu şehir şimdi daha boş,
Şimdi daha boğucu,
Hayatım şimdi daha loş,
Sensizlik çok yorucu…

Kayboluveriyorum her an,
Sende buluyorum kendimi,
Yanımdan gittiğin zaman,
Aşamıyorum artık bendimi…

Yokluğun sanki cehennem,
Soğuğunla yakan zemheri,
Uzaksın şimdi bir tanem,
Yabancı şehrin her yeri…

Ömer Dündar KAN - 30.09.2011

NE YERİ NE DE ZAMANIYDI

Ne yeri ne de zamanıydı,
Varlığına ihtiyaç duyarken,
Tam da yokluğuna ağlarken,
Ne yeri ne de zamanıydı…
Gün ağarırken,
Kaç şafağa merhaba dedik,
Kaç sabaha gözlerinde uyandım,
Güneş gibi doğan,
Ancak hiç batmayacak sandığım,
Kaç hayata uyandım sende…
İstediğin bir şiirdi,
Yazıyorum işte,
Ne yeri ne de zamanı,
Biliyorum,
Geç kalınmıştı belki de,
Ne de olsa gidecektik ebede,
Buydu düşüncem,
Buydu hayalim,
Kalmadı inan ne bir mecalim,
Ne de takatim…
Yarına bakan umudumdun,
Sonumdun, beni başlangıca götüren,
Gecemi aydınlatan ışığımdın,
Önümü gösteren,
Kaybolmuşluğuma rehberdin,
Yönümü gösteren…
Ki artık yoksun,
Sonsuzum,
Ki artık yoksun,
Ben körüm,
Ki artık yoksun,
Sersefil,
Amadeyim emrine rüzgarın,
Ki artık yoksun,
Ben hiçim, kimsesiz…

Ömer Dündar KAN - 26.09.2011

SENSİZLİĞİN DE...

Gözlerim dalarken ufka sensizliğinde,
Yalnızlığını yaşıyorum, hayatın da sensizliğin de…

Seni söylerken güneş her sabah doğduğunda,
Yalnızlığını yaşıyorum, her an senin yokluğunda…

Her güzel sözü sana atfederken her nefesimde,
Yalnızlığını yaşıyorum, nefesimin her zerresinde…

Ömer Dündar KAN - 26.09.2011